Wat is er mooier dan
uitgewuifd worden door een groep schoolkinderen die vragen om in Parijs te
ijveren voor een fantastisch klimaatakkoord. Daarna storten we ons als blije
fietsers op de jaagpaden die ons land rijk is en met in onze fietszakken zoveel
mooie ideeën en idealen voor de onderhandelaars in Parijs. Met alle gesprekken
onderweg zouden we een boek kunnen schrijven. Aan het hellend vlak van
Ronquieres volgt de eerste warme pauze. We komen hier heel wat bekenden van
Oxfam-Wereldwinkels tegen en genieten volop van de fair trade koekjes en
schuimwijn die ze meebrachten:-) Na de pauze begint de helletocht langs
Henegouwse wegen. Waarom doe je dit in dit guur weer? Af en toe bijna
weggeblazen tot in de vaart aan Strepy (je weet wel die scheepsliften waar iets
te weinig boten op en neer gaan) en bonken tegen een herfststorm (of is dit al
een winterstorm) Je ziet de blik van al deze trappers. Niet te stoppen zijn ze
de hesjes en jasjes van Oxfam, Greenpeace, ACV, Groen, fietsersbond, climate
expres, Jnm, Hart boven Hard en vele meer. De vlag Peace wappert met 5 beaufort
net als de vele kleine vlagjes met slogans en spreuken waar we allen voor
willen gaan. Moe en ik geef toe snakkend naar warmte en een gevulde buik
druipen we Mons binnen. Een mooie stad maar oh zo fietsonvriendelijk. Kasseien
uit Paris-Roubaix, een centrum verstikt onder de auto's en straten met
éénrichtingsverkeer en geen fietsers in omgekeerde richting toegelaten. Dat dit
nog bestaat in België komaan. Met ons team (Fanny, Geertje, Annelijn, Nele, Guy
en mezelf) koken we lekker en genieten van een warme douche. Zalig om je handen
en voeten te voelen ontdooien en de warmte door je lijf te voelen stromen. Maar
dan komt een beetje de domper wanneer tijdens de avondactiviteiten blijkt dat
de Franse regering ons niet wil zien komen. Ze hebben een perimeter rond Parijs
gelegd van 60 km en daar mogen wij fietsers niet door in groep. Nuance we mogen
er wel in als we per 2 fietsen en geen enkele groepsactiviteit doen. Komaan dit
heeft niets met veiligheid te maken. Dit is gewoon de klimaatactivisten
monddood maken en weren uit Parijs waar het op dit ogenblik ook al krioelt van
de lobbyisten van grote bedrijven. Nieuwsgierig of die ook maar per 2 mogen
lopen en geen activiteiten mogen organiseren. De laatste etappestad Meaux werd
uitdrukkelijk verboden om ons te ontvangen en een onderkomen te bieden
(maandenlang hebben scholen en het middenveld onze komst voorbereid om ons
hartelijk te ontvangen. Dit is schoppen tegen de democratie met Boots erger dan
on the ground) En als klap op de vuurpijl wil men de bussen die ons terug
moeten brengen en ook onze fietsen niet binnen laten in diezelfde straal van 60
km? Daar word ik en ook alle andere trappers wel boos van. En let op : "
We zijn niet te stoppen"!!! Morgen fietsen we de grens over en we gaan
door!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten